Το ανασκαφικό έργο στην Καλαύρεια κατά το 2021
Δημοσιευμένο: 2021-09-29
Οι ανασκαφές στην αρχαία Καλαύρεια (Πόρος) συνεχίστηκαν το 2021 στην Περιοχή L, η οποία βρίσκεται σε τμήμα του χώρου που πιθανότατα ανήκε στον αρχαίο οικισμό έξω από το Ιερό του Ποσειδώνα. Προηγούμενες έρευνες στην Περιοχή L μεταξύ του 2015 και του 2018 αποκάλυψαν διάφορα οικοδομήματα που χρονολογούνται από την Κλασική εποχή μέχρι την Πρώιμη Ρωμαϊκή περίοδο. Δεδομένων των ευρημάτων πολλαπλών δοχείων αποθήκευσης (πίθων) και ενός πιεστηρίου που χρονολογούνται στην Ελληνιστική περίοδο, καθώς και θραυσμάτων μαγειρικών σκευών και λεπτής κεραμικής, θεωρείται ότι μεγάλο τμήμα της περιοχής χρησιμοποιήθηκε για μαγείρεμα και γεύματα.
Η ποσότητα μεγάλων δοχείων αποθήκευσης που βρέθηκαν in situ και το μέγεθος του οικοδομικού συγκροτήματος υποδηλώνουν ότι αυτές οι δραστηριότητες ήταν δημόσιου και όχι ιδιωτικού χαρακτήρα. Το 2018 βρέθηκαν τμήματα μιας μεγάλης λιθόκτιστης κατασκευής (βλ. Κατασκευή 3) μαζί με ένα παχύ στρώμα στάχτης. Εδώ ανακαλύφθηκαν επίσης πολλά οστά ζώων, λεπτή κεραμική και μαγειρικά σκεύη που χρονολογούνται στον 3ο αιώνα π.Χ. Το 2021 μπορέσαμε να ανασκάψουμε ένα μεγαλύτερο τμήμα της Κατασκευής 3, που φαίνεται να αποτελείται από πολλούς τοίχους που περιβάλλουν μια πλακόστρωτη επιφάνεια. Δεν κατέστη ωστόσο εφικτό να εκθέσουμε την κατασκευή στο σύνολό της λόγω της παρουσίας Ρωμαϊκών τοίχων ακριβώς πάνω από αυτήν. Είναι επομένως δύσκολο να κατανοήσουμε πλήρως τη λειτουργία της Κατασκευής 3, αν και πιθανώς μπορεί να συσχετιστεί με μαγειρικές δραστηριότητες.
Οι μεταγενέστεροι τοίχοι παρουσιάζουν ενδιαφέρον καθώς παρέχουν πληροφορίες για την οικοδομική ανάπτυξη της Περιοχής L κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο. Σε αρκετά τμήματα της περιοχής έχει αποκαλυφθεί ένα παχύ στρώμα επίχωσης που χρονολογείται στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. ή στον 1ο αιώνα μ.Χ. Αυτή η επίχωση φαίνεται να αποτελεί τη βάση ενός νέου επιπέδου, όπου επαναχρησιμοποιήθηκαν μερικοί παλαιότεροι τοίχοι τη στιγμή που καινούργιοι κατασκευάστηκαν σε παλαιότερα οικοδομήματα. Στην ίδια περίοδο χρονολογείται και ένα βοτσαλωτό δάπεδο, το οποίο εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2018, στο βόρειο τμήμα της τομής. Παρόλο που δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη μια πλήρης εικόνα του δομημένου χώρου στην Περιοχή L, το ανασκαφικό έργο του 2021 συνέβαλε στην ανάκτηση περαιτέρω στοιχείων για την κατανόηση των χρονολογικών φάσεων και της φύσης των οικοδομημάτων στην περιοχή.