Το νεκροταφείο του Δέλτα Φαλήρου χωρικά οριοθετείται στις αμμώδεις αποθέσεις του κόλπου του Φαλήρου, το μεγαλύτερο τμήμα των οποίων δεν είναι ορατό σήμερα εξαιτίας των συνεχών επιχωματώσεων που ξεκίνησαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και συνεχίζονται αδιάκοπα έως σήμερα. Οι ανασκαφές στο νεκροταφείο άρχισαν στα τέλη του 19^ου αιώνα, συνεχίστηκαν στις αρχές του 20^ου αιώνα και μετά από διακοπή 100 χρόνων, συνεχίστηκαν έως σήμερα. (Εικ.1) Πρόκειται για ένα εκτεταμένο χωρικά παράλιο νεκροταφείο, έξω από τα όρια και τα τείχη της πόλης των Αθηνών, αλλά πολύ κοντά στο  πρώτο της επίνειο. Βάσει των ανασκαφικών δεδομένων, η περίοδο χρήσης του τοποθετείται από τις τελευταίες δεκαετίες του 8^ου αι. π.Χ. και φθάνει χωρίς διακοπή στον 4^ο αι. π.Χ.

During my guest researcher stay at the Swedish Institute in Athens, I aim to research the vulnerability and resilience strategies of Assyrian and Yazidi refugees in a transit migration context by making use of an ethnographic research design supported by archival research at several institutions in Greece. So far, no specific studies have been conducted among these groups in Greece. This study will help me to understand how these groups experience vulnerability in a transit migration context and how they build their resilience in different socio-cultural environments.

Το ερευνητικό έργο στοχεύει στην ανάδειξη μιας περιόδου και ενός τόπου στην ιστορία της Μεσογείου που δεν έχει λάβει την προσοχή που του αξίζει. Για 600 χρόνια υπήρχε μια ακμάζουσα ελληνική κουλτούρα στη σημερινή ανατολική Λιβύη. Στην περιοχή κυριαρχούσε η Κυρήνη, μια ελληνική αποικία που ιδρύθηκε τον 7^ο αιώνα π.Χ., η οποία με τη σειρά της ίδρυσε πολλές άλλες ελληνικές πόλεις σε αυτό το τμήμα της Βόρειας Αφρικής, γνωστό ως Κυρηναϊκή. Με επίκεντρο την Κυρηναϊκή, το ερευνητικό έργο βασίζεται σε ανάλυση των συνδυασμένων ιστορικών και αρχαιολογικών πηγών.

Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την παγκόσμια οικονομία και το οικοσύστημα είναι η κλιμακούμενη αστικοποίηση του παγκόσμιου πληθυσμού. Μέχρι το 2050, σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ, το 66% του πληθυσμού θα εγκατασταθεί σε πόλεις, προκαλώντας τεράστια πίεση στην παραγωγή τροφίμων και στις υποδομές, με αποτέλεσμα αυξημένους κινδύνους επιδημιών και διεθνών συγκρούσεων. Για πολλούς, η αστικοποίηση φαίνεται να είναι μια μη αναστρέψιμη δύναμη που θα μας οδηγήσει όλους σύντομα να ζούμε σε πόλεις και θα υποβαθμίσει την ύπαιθρο σε εργοστάσιο παραγωγής τροφίμων.

The focus of my research concerns the coroplastic material from the Swedish excavations at Asine in the 1920s. This unpublished material comprises small figurines of terracotta that often represent human beings and animals, but miniature furniture and boats also occur. The figurines were discovered in various archaeological contexts, but are linked to the cultic rituals in the Bronze Age and mirror social, economic and ideological conceptions and conditions. The assemblage of terracotta figurines also signals the local identity and self- representation of the inhabitants.

Retracing Connections: Byzantine Storyworlds in Greek, Arabic, Georgian, and Old Slavonic (c. 950 – c. 1100) is a long-term international, interdisciplinary research programme funded by Riksbankens Jubileumsfond and administered by Uppsala University, in collaboration with the University of Southern Denmark, the Swedish Research Institute in Istanbul and the Swedish Institute at Athens.