Σουηδοί αρχαιολόγοι έχουν πραγματοποιήσει εργασίες πεδίου μέσα και γύρω από την κοιλάδα του Μπερμπατίου στην Αργολίδα της Πελοποννήσου από το 1930. Αρχικά οι εργασίες επικεντρώθηκαν σε ανασκαφές στο δυτικό τμήμα της ίδιας της κοιλάδας του Μπερμπατίου, αλλά αργότερα οι έρευνες ήρθαν να ενσωματώσουν επίσης τις κοιλάδες των Λιμνών και του Μίγιου που βρίσκονται στα ανατολικά. Η ερευνώμενη περιοχή περιβάλλεται από ψηλά βουνά και οριοθετείται σαφώς από τον περιβάλλοντα χώρο. Στα νότια, πάνω από την οροσειρά της Εύβοιας βρίσκεται η πεδιάδα της Αργολίδας και στα δυτικά οι Μυκήνες είναι προσβάσιμες μέσω ενός περάσματος μεταξύ των βουνών Ζάρα και Προφήτη Ηλία. Στα βόρεια και πάνω από την Ψηλή Ράχη βρίσκεται η κοιλάδα του Αγιονορίου, ενώ η περιοχή στα ανατολικά των κοιλάδων των Λιμνών και του Μίγιου κυριαρχείται από ψηλά βουνά. Λόγω της τοποθεσίας μεταξύ Κορίνθου και Αργολίδας, οι τρεις κοιλάδες έχουν περιγραφεί ως παραμεθόρια περιοχή, η οποία ανά χιλιετίες κυριαρχείται από τη μία ή την άλλη από τις δύο πόλεις.

This volume contains the proceedings of the conference “Mycenaeans up to date: The archaeology of the north-eastern Peloponnese—current concepts and new directions“, which was held 10–16 November 2010, under the auspices of the Swedish Institute at Athens.