Αρχαιολογικές έρευνες πραγματοποιήθηκαν τα έτη 2010-2015 στα πλαίσια του Αρχαιολογικού Προγράμματος Μακρακώμης (MALP: Makrakomi Archaeological Landscapes Project) γύρω από το χωριό της Μακρακώμης στην κοιλάδα του Σπερχειού, που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της Φθιώτιδας (κεντρική Ελλάδα). Οριοθετημένη από ψηλά βουνά στα νότια, βόρεια και δυτικά, η κοιλάδα και ο ομώνυμος ποταμός της εκτείνονται προς τον Μαλιακό κόλπο στα ανατολικά. Λόγω της θέσης της, η κοιλάδα λειτούργησε ως συνοριακή ζώνη μεταξύ της βόρειας και της νότιας Ελλάδας, καθώς και ως φυσική διέλευση τόσο για στρατιές όσο και για ταξιδιώτες. Αυτό κατέστησε την κοιλάδα όλο και πιο σημαντική κατά την  Ύστερη Κλασική και Ελληνιστική περίοδο, καθώς στρατιές διέσχιζαν την Ελλάδα όλο και πιο συχνά μετά την άνοδο της Μακεδονίας.

Από το 2010 και εξής το Σουηδικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Φθιώτιδος και Ευρυτανίας (πρώην ΙΔ΄ ΕΠΚΑ) έχουν από κοινού πραγματοποιήσει αρχαιολογικές έρευνες στη δυτική κοιλάδα του Σπερχειού, στο Δήμο Μακρακώμης, ως μέρος του Αρχαιολογικού Προγράμματος Μακρακώμης (MALP: Makrakomi Archaeological Landscapes Project) υπό τη διεύθυνση της Προϊσταμένης της Εφορείας Μαρίας-Φωτεινής Παπακωνσταντίνου. Υπεύθυνος της σουηδικής ομάδας είναι ο Anton Bonnier από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ και το επίκεντρο της έρευνας υπήρξαν δύο ελληνιστικοί οχυρωμένοι λόφοι, ο Προφήτης Ηλίας και η Καστροράχη, με τον αντίστοιχο περιβάλλοντα χώρο. Το 2014 ολοκληρώσαμε μια εκτεταμένη επιφανειακή έρευνα που στόχο είχε να εντοπίσει και να καταγράψει την πυκνότητα των επιφανειακών ευρημάτων και τον τρόπο κατανομής τους σε σχέση με τις συγκεκριμένες οχυρώσεις.